امروز کتاب مثل آب برای شکلات (لورا اسکوئیول) تموم شد. برای اولین بار معنای رئالیسم جادویی رو فهمیدم. خود کتابم به خوشمزگی شکلات بود. هم تلخ هم دلچسب. احساس خوبی دارم!
۱ نظر:
ناشناس
گفت...
البته باید بگم که نمونه عالی رئالیسم جادویی رو میشه در "صد سال تنهایی" یافت که به نظرم خیلی روان تر و طبیعی تر در متن داستان تنیده شده اما نوشته اسکوئیول هم از این حیث جالب بود. اما اون چیزی که باعث شد من از خوندن این کتاب واقعا لذت ببرم اون پیچیدن ظریف و عجیب داستان در لا به لای دستورهای آشپزی بود، با اون همه عطر و طعم و رنگی که مثل چاشنی غذا پاشیده بود به روی رنجها،ظلمها،عشقها و شادی ها. تجربه جدید و به یاد موندنی بود خوندن این کتاب.
۱ نظر:
البته باید بگم که نمونه عالی رئالیسم جادویی رو میشه در "صد سال تنهایی" یافت که به نظرم خیلی روان تر و طبیعی تر در متن داستان تنیده شده اما نوشته اسکوئیول هم از این حیث جالب بود.
اما اون چیزی که باعث شد من از خوندن این کتاب واقعا لذت ببرم اون پیچیدن ظریف و عجیب داستان در لا به لای دستورهای آشپزی بود، با اون همه عطر و طعم و رنگی که مثل چاشنی غذا پاشیده بود به روی رنجها،ظلمها،عشقها و شادی ها.
تجربه جدید و به یاد موندنی بود خوندن این کتاب.
ارسال یک نظر